شناور

شناور شناور

یک سیستم شناور پهلوگیری از شناورهای فولادی متعدد تشکیل شده است. پیکربندی دقیق به عمق آب، نیاز میدانی و شرایط محیطی بستگی دارد. به طور معمول الگوی چهار تا هشت نقطه پهلوگیری است که برای پهلوگیری تانکرها استفاده می شود. هر نقطه شامل یک شناور سفت و سخت است که توسط یک زنجیر و یک لنگر به بستر دریا متصل شده است. هدف اصلی هر شناور این است که به عنوان یک نقطه لنگر برای اسکله تانکر عمل کند. شناورها در بستر دریا لنگر انداخته اند، بنابراین تانکر بدون استفاده از لنگرهای خود اسکله می کند.
هر شناور دارای یک مجموعه زنجیری است که از مرکز واحد شناور می گذرد و به یک زنجیر روی عرشه ختم می شود. شناورها معمولاً دارای قلاب‌های دوتایی آزادسازی سریع هستند تا به سرعت از تانکر جدا شوند. هاوسرها از یک طرف به کمان یا عقب تانکر و از طرف دیگر به قلاب سریع شناور وصل می شوند.
پس از پهلوگیری به شناورها، تانکر ممکن است با اتصال یک رشته شلنگ زیر دریا به منیفولد کشتی، بارگیری را آغاز کند. انتهای دیگر رشته شلنگ به منیفولد انتهایی خط لوله (PLEM)، متصل به بستر دریا یا هر خط لوله دیگری که محصول را به یا از هر تاسیساتی واقع در خشکی یا فراساحل منتقل می کند، متصل می شود. اگر تانکر اسکله را ترک کند، رشته شلنگ روی بستر دریا گذاشته می شود تا با رسیدن تانکر بعدی دوباره برداشته شود.


چیدمان لنگر - یک چیدمان لنگر برای اتصال شناور به بستر دریا مستقر می شود. برای هر شناور، محاسبات رفتار دینامیکی رفتار شناور را برای شرایط مختلف باد، موج و فعلی پیش‌بینی می‌کند. این محاسبات آرایش بهینه پایه لنگر و اندازه اجزای مختلف پایه لنگر را تعیین می کند.


اجزای اصلی پایه لنگر عبارتند از:

1〠لنگرها یا شمع ها، بسته به داده های خاک، برای اتصال پایه های لنگر به بستر دریا

2〠زنجیره لنگر
3ã € زنجیر برای اتصال زنجیر به شناور